Translate

20/2/17

Τι είναι Παράδοση....και τι Αυθεντικόν....?!!!

Πείτε μου τι είναι Παράδοση…..?
Εξηγήστε μου…….
Δεν μπορώ να σας καταλάβω…!

Δώστε μου μια έννοια να μπορέσω να την καταλάβω, όλοι μιλούν για Παράδοση … δεξιά αριστερά… κουτσοί… στραβοί… την  επικαλούνται όλοι και συνάμα έρχεται και το «αυθεντικό»
Είσαι από την Πόλη(ν) τότε σίγουρα είσαι «παραδοσιακός»

Ας ήρθες στην Ελλάδα 10 χρόνων, είσαι από την Πόλη(ν) και ψάλλεις παραδοσιακά.
Γέμισε παντού η λέξη….
Νομίζω όμως ότι πίσω από την λέξη αυτή, κρύβονται «ατέλειες» και μάλιστα βαριές
Ότι δεν μπορεί να εξηγήσει και να ερμηνεύσει κάποιος , το προσδίδει στην «προφορική παράδοση»…. ποιός  μπορεί να τον ελέγξει?
…κανείς…!

Λέει "παράδοση" και τελείωσε, έτσι και αλλιώς είναι από Πόλη(ν)….είναι Πολίτης ή Πατριαρχικός Πολίτης....
Τσακώνονται, βρίζονται, ποιος είναι λέει πιο παραδοσιακός…. Οι πατριαρχικοί…. με του πολίτες, μπαίνουν και οι Αθηναίοι με τους Καραϊκούς και πλαγιομετωπικά οι Συμωνοπετρίτες ή Αγιορείτες με τους Σμυρναϊκούς…..
Ένας χαμός σε λέω….

Κατά τ’ άλλα όλοι παραδέχονται ότι η Βυζαντινή Μουσική είναι επιστήμη !
…προφορική επιστήμη θα εννοούν, μιας και όλοι κουβαλούν την προφορική παράδοση !

Ο καθένας επικαλείται τον Δάσκαλό του….. για να δικαιολογήσει ότι δεν γνωρίζει !

Αυθεντικό και Παραδοσιακό …..λέμε!

Άλλοι, επικαλούνται κώδικες, οξείες και στρεπτά ….
Άλλοι λεν «που τα είδατε αυτά» ….
Άλλοι επικαλούνται την παράδοση… ότι τους το παρέδωσαν έτσι……
Άλλοι επικαλούνται ότι το ύφος το πήραν από πολίτες…. ή και μεγάλους δασκάλους… Πατριαρχικούς…
…άντε συ ξεμπέρδευε…!!!!

Όλοι έχουν ένα κοινό όμως … «ΠΑΡΑΔΟΣΗ»
Κανείς δεν λέει τι κάνει την διαφορά της παράδοσης από το βυζαντινό!


Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν κοροϊδεύουν….
Αυτό πιστεύουν και βγάζουν άσχετο τον άλλο....ντεμέκ παραδοσιακοί οι ίδιοι !!
 


Το αστείο ποιό είναι ?!?! Άκουσον !!
Το ίδιο το Πατριαρχείο έχει βγάλει «παραδοσιακούς» απ’ όλα τα στρατόπεδα !!!!
Έχει δώσει οφίκια σε όλες τις παρατάξεις!!!

Το θέμα όμως έγκειται στο εξής:
Το Πατριαρχείο έκανε πολύ καλά, …….τίμησε τα πρόσωπα για την προσφορά τους στην ψαλτική τέχνη, για τα έργα των, την βυζαντινή μουσική διάδοση, και ΟΧΙ για το  «ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΥΦΟΣ & ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ» που οι ίδιοι έχοντας λάβει το οφίκιο του χαρτοφύλακος ή του Μουσικοδιδάσκαλου ή του Πρωτομαίστωρος ή και του Πρωτοψάλτου ακόμα της ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ και όχι της Μ.τ.Χ.Ε. επικαλούνται ότι κατέχουν το "αυθεντικόν" και το "παραδοσιακόν"

Κύριοι και κυρίως εσείς από την πόλη(ν) που είστε οφικιάλιοι …σας συγχαίρω για τα οφίκια είναι μεγάλη τιμή στο πρόσωπο την Μητέρας Εκκλησίας που έχετε λάβει αυτήν την διάκριση και δεν την αμφισβητώ αυτήν την διάκριση !

Όμως  ξέρετε κάτι?!  Έχετε όλοι διαφορετικό ύφος !! Δεν ψάλλετε το ίδιο!! Αλλιώς εκτελείτε, ο καθένας έχει τον τρόπο του!!
Πείτε μου επιτέλους ποια είναι η παράδοσή σας?!
Κάνετε εμφανίσεις επικαλούμενοι το οφίκιο σας… αλλά δεν ψάλλετε το ίδιο!!!
Αλλιώς εκτελείτε την μια φορά και αλλιώς την άλλη, δίχως γραμματικούς θεωρητικούς και μουσικούς κανόνες, κρύβεστε πίσω από μια λέξη "παράδοση" και εμείς πρέπει να δεχτούμε ότι το "αμανετζίδικο χλιμίντρισμα" είναι το αυθεντικό και το παραδοσιακό και ας μην έχουμε δει σε κανένα βυζαντινό εκκλησιαστικό βιβλίο ...6γοργο και 7γοργο !Παρατηρώ ότι οι οφικιάλιοι από τον Ελλαδικό χώρο ομοιάζουν περισσότερο εις το ύφος το λεχθέν «πατριαρχικόν» ή «παραδοσιακόν»  που οι ίδιοι επικαλούνται  και μάλλον ξέρετε γιατί?!?
Οι οφικιάλιοι από την Ελλάδα κατέχουν την εγγραμματοσύνη  σε συνάρτηση με τους δασκάλους τους, η οποία εγγραματοσύνη μπορεί να εμφανίζεται με πολλαπλές μορφές, αλλά ωστόσο είναι ίδια, μιας και ο αυτοσχεδιασμός των «παραδοσιακών» είναι ανεξέλεγκτος!!!

Η προφορική παράδοση που έφεραν κάποιοι από την πόλη  ως επί το πλείστον «μουσικές εκτελέσεις» έχουν έντονα επιτελεστικό χαρακτήρα, και βρίσκονται σε συνάρτηση με μεταβλητά μεγέθη όπως ο (εκ)τελεστής, το ακροατήριο, οι εκάστοτε συνθήκες, οι διαφορετικοί τρόποι έκφρασης και πολλά πολλά άλλα που αλλοιώνουν κατά κόρον την μεταφορά του προφορικού λόγου και γι αυτό άλλωστε όπως προείπα… υπάρχει διαφορετικότητα ως προς το επικαλούμενον «παραδοσιακό ψάλλειν»


H αμφισβητούμενη στις μέρες μας σημασία του «παραδοσιακού και αυθεντικού», γίνεται αντιληπτή όταν  παρεμβαίνουν τα κείμενα, ο γραπτός δηλαδή λόγος με τα φθογγόσημα, τότε το φαινόμενο της πολυμορφίας είναι τεράστιο και επικαλυμμένο με την λέξη «παράδοση»
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο δε μπορεί παρά να υπάρχουν έριδες και διαπληκτισμοί για το τι είναι τελικά αυθεντικό, τι απομίμηση, τι παραλλαγή, τι παραποίηση κοκ

Τα πάντα είναι σωστά και αποδεκτά αρκεί να διαθέτουν εσωτερική συνοχή και να πληρούν τους αισθητικούς όρους του εκάστοτε κοινωνικοπολιτισμικού περιβάλλοντος.
Αυτό επικαλούνται οι «ελλαδικοί οφικιάλιοι» τηρώντας πάντα τους κανόνες της μουσικής γραμματικής και ομοιάζουν όλοι τους !

 Ενώ ο αυθαίρετος αμανενισμός και οι υπερβολικοί λαρυγγισμοί των «αυθαίρετων παραδοσιακών» τους καθιστά ανόμοιους και βαρετούς στα ώτα των μουσικόφιλων.

Γένοιτο
Κ.Α.

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *